Pagina's

vrijdag 18 juli 2014

Erg, heel erg !



Deze moest ik wel maken !
Geronimo (enfin, zo noem ik hem - onze jongens waren gek op die boeken) !
Het patroontje komt uit het onvolprezen 'Feest in het knutselbos' van Inge Snuffel en Mamarina.
Maar veel reden tot feest was er niet …

Hij lag hier al een tijdje gedeeltelijk geknipt sinds ik dit artikel las …


en sinds er weer eentje levenloos te bewonderen was op ons terras.


Ik stak een vermanende vinger op richting Panter,


keek eens beschuldigend naar Pruts …


en Mandarien bleek ook al de onschuld zelve.  De witte van de buren misschien ?  Nee, die wil alleen maar maffen.


Maar waarom maakte ik nu gisteren in allerijl Geronimo af ?

Wel, het begon toen de échte Geronimo, 's morgens vroeg aan de achterdeur verscheen, vastberaden de keuken in te duiken op zoek naar de allerbeste Stiltonkaas die wij echter niet in huis hebben.
Ik geef toe, het is even schrikken als zo'n muis plots opdaagt. Maar ik zou moedig ingrijpen, want het Grijze, Zwarte en Rosse gevaar lagen vast op de loer en die moesten uit de buurt gehouden worden.

Daar dook inderdaad Panter op als eerste. Ze zette de aanval in.  Ik probeerde haar weg te jagen, maar Geronimo vluchtte de haag in en Panter ging hem achterna.  Hoe kon dit nog goed komen ?



Pruts had intussen ook al onraad en muizenvlees geroken en kwam nieuwsgierig poolshoogte nemen. Ik moest dit aardige muisje redden !  Tussen de hagen zat ik het schouwspel gade te slaan, misschien kwam toch alles nog goed ?  Ik moest zeker nog niet wanhopen.
Zolang het muisje stilzat, gebeurde er niets.  De katten snuffelden er hooguit eens aan en zonnebadende Mandarien bekeek de situatie vanop een afstand.  Zoveel was duidelijk : hij zou er zich in ieder geval niet mee bemoeien.  Misschien werden ze nog vriendjes ?  Al bij al een vredig tafereeltje, niet ?



Maar wat nu volgt is niet voor gevoelige zielen.
Terwijl we daar dus zo zaten, zette Geronimo het terug op een lopen. Panter en Pruts gingen er als een pijl uit een boog achteraan en jaagden het beestje weer op.  Ontzet sprong ik ook recht in een ultieme poging te verhinderen dat datgene zou gebeuren waar ik al de hele tijd voor vreesde …

Maar owee, op dat moment, tijdens die sprong waarbij ik onmogelijk mijn voet in de lucht kon blijven houden (die moet érgens neerkomen), belandde de muis er pal onder.  Met heel mijn gewicht (en nu vermoed ik dat sommigen eens grinniken, maar vanuit het standpunt van een muis is dat wel zo!) heb ik dat beestje dus gewoon vertrappeld.   En dat terwijl die drie daar op zaten te kijken !  Ik, Grote Kat, die het goede voorbeeld zou moeten geven !
Enfin, ik was er echt niet goed van.  Hoe ontzettend erg was dit !  Ik wou hem alleen maar redden !

De verontwaardiging was groot !


En daarom staakte ik dus gisteren alle andere werkzaamheden.  Ik heb Geronimo nog afgemaakt - of misschien is het gepaster om te zeggen afgewerkt - en hij krijgt nu een ereplaatsje tussen de katten.


Hij heeft meteen ook nog een muizenvriendje,  gehaakt door ons buurmeisje die trouwens de prachtigste knuffels ter wereld haakt !


Dus nee, het komt niét door de katten, dat slinkende muizenbestand !




31 opmerkingen:

  1. Anneke toch !!
    Wát een verhaal !!! Ik lag niet in een deuk van het lachen, het was een echte perte totale :-))))
    "Met mijn hele gewicht". Komaan, dat muisje is dus hoogstens een beetje verkreukeld met uw pluimgewicht !
    Enfin, 't is nie schoon ermee te lachen, om eerlijk te zijn, ik wil het ook niet meemaken. Muisjes zijn zo lief...
    Maar wat ze daar zeggen van een slinkend muizenbestand, dat snap ik niet... Hier is het vergéven van de muisjes !!! (Kiekenkot met altijd eten voor de kippetjes zal er wel voor iets tussenzitten). De boswachter heeft al een paar pogingen ondernomen ze te verdelgen, maar heeft het intussen opgegeven - tot mijn groot jolijt :-).
    Geronimo zijn neefjes zitten dus allemaal in "de limburg"....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Allez, krijgt hij ze niet klein ? Zal ik een handje helpen, of zeg ik beter : een voetje ;-) ?

      Verwijderen
    2. Nikstevan ;-)
      Hihi misschien nieuwe carrièremogelijkheid voor u : het afmaken van muizekes. De klant kan kiezen : met voet of met naald en draad ;-)))

      Verwijderen
    3. A propos, dat gehaakt muizeke-met-salopetje is ook lief ! Waar heeft uw buurmeisje dat patroon gevonden ?

      Verwijderen
    4. Ik zal het haar eens vragen. Vaak maakt ze ook zelf de patroontjes.

      Verwijderen
  2. En met zo hard te lachen vergeet ik nog te schrijven dat uwe geronimo er super uitziet !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hihi hier hadden de kids van de week een muisje gered van onze poezen, 't was nog een mini geval ook. Dat zijn we dan maar in de wei achter ons gaan zetten uit de buurt van onze poezies

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dappere kids ! Zo hoort het ! En ik word er een beetje verlegen van …

      Verwijderen
  4. oh nee arm schaap euhm mandarien en ook muis....

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hi,hi, sorry arm muisje maar zeer lachwekkend verhaal en Geronimo is super!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Neee. Neeeeee. Neeeeeeeeeee! Het is niet waaaaar!
    Ik balanceer tussen totale ontzetting en onbedaarlijke slappe lach! :-))))

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Schitterend - euh... Gecondoleerd of zoiet?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik vond het leuk om te lezen maar het lijkt me inderdaad minder leuk om een muis onder je voet .... te trappen.Mooi gemaakte dieren!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. wat een bewogen verhaal zeg, brrr! maar wel heel tof hoe jij de dingen in beeld kunt brengen met je foto's :) Ik zit hier nog te grinniken van je poezen :)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Haha ik sluit me volledig bij Ingrid aan... hoop en al een beetje verfrutseld was die muis...die deed alleen maar of ze dood was ...van 't verschieten!
    Maar je eigengemaakte muis is wel een prachtexemplaar! Ge hebt het helemaal goedgemaakt!
    Hoe je die katten van jou zo mooi op de foto krijgt begrijp ik niet... net zoals bij Brigitte! Lukt me nooit hier...
    Volgens mij plakken jullie die eerst vast met Velpon?
    Fijn weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, Velpon hier, ik kan de tubekes niet bijhouden.
      Zie je die gepijnigde blikken niet op de foto's?

      Verwijderen
    2. Ik gebruik Pritt ;-) Heel content van.

      Verwijderen
  11. Ja, inderdaad best wel erg.
    Arme muis.
    Arme katten (want pret bedorven)

    Smakelijk verteld verhaal (vooral de twist op het einde is schitterend, het zou ZO in het scenario van een soap kunnen zitten en dan zeggen de kijkers "zoiets gebeurt in werkelijkheid nooit!"

    zelf heb ik onlangs een versteend starende muis van bij onze Lou weggegraaid (hij had ze al een flinke beet gegeven), ik nam ze in mijn twee handen, maakte een kommetje en wou ze op het veld achter de tuin gaan zetten, en dan bijt dan beest toch wel in mijn vinger, zeker. Ik heb ze van de schrik laten vallen, ze leefde nog want ze liep op eigen kracht het veld in.

    Mooie knuffelkatten. Ik zie dat je drietal er in hoogsteigen persoon bijzit. Vooral Panter is erg mooi zo heel in het zwart. Dat is nog een idee zeg, die drie van mij naaien. :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Toen het nog alive and kicking was, was het gewoon te snel om te kunnen pakken. Dat ging nooit lukken. Ik kon alleen maar proberen om de katten weg te jagen en dan hopen dat het snel weg zou lopen en ergens inkruipen waar ze er niet aan konden. Maar het lot heeft er anders over beslist :-( Goed dat jij het nog kon redden, moedige meid hoor !

      Verwijderen
  12. Hoe heet eigenlijk de witte van de buren?
    Die zie ik best heel graag!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hij heet 'Vlok' maar wij noemen hem altijd 'Wittekop'. Hij en Mandarien maken vaak ruzie, iets territoriaals vermoeden we.

      Verwijderen
  13. Haha, zo tragisch! Maar leuke knuffelmuizen!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Tragisch zeg! Greenpeace zou het moeten weten .... of zou hen dit ook overkomen.
    Hoe het ook zij, ik heb wel eens goed moeten lachen , foei Saskia.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat een verhaal! Dit is er eentje om te onthouden!
    Een prachtige muis trouwens! Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ha ha wat een prachtig verhaal, maar ook wat een schrik.
    Maar de katten / muizenfamilie vind ik prachtig,lieve groet marloeskreatief

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Het is je vergeven hoor! Wedden dat die muis is al gereïncarneerd in Geronimo.
    Geweldig verhaal!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ik leef met je mee! Als je eens wil praten over 'Ik vertrappel muizen'-dromen die blijven hangen na dit gruwelijke voorval, dan weetje me te vinden! :-)
    Je komt er wel over heen! Die mooie muis die je maakte hielp vast al een beetje therapeutisch! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Ik weet niet of ik nu ontzet moet zijn of moet lachen ... oh sorry, het lachen overheerst. Arme arme arme Geronimo ... gelukkig heb je een waardige opvolger gemaakt (en je buurmeisje ook, mooi hoor!) ... hahaha sorry, ik blijf lachen, van toeval gesproken. En zo verontwaardigd die arme poezenbeesten ... :-) bedankt om mij weer een happy feeling te bezorgen ... ondanks al het leed en de treurige afloop voor muis ... RIP Geronimo ...

    BeantwoordenVerwijderen